Ο αναπληρωτής υπουργός Δημόσιας Τάξης Χρήστος Μαρκογιαννάκης έχει εξαγγείλει τη μεταφορά των εγκαταστάσεων του ΟΚΑΝΑ από την Πλατεία Θεάτρου, ενώ το πρόγραμμα χορήγησης μεθαδόνης για τα άτομα που εξυπηρετούνται από τον συγκεκριμένο σταθμό θα μεταφερθεί στα νοσοκομεία Σωτηρία και Γεννηματά. Λόγω αυτής της μεταφοράς οι επιτελείς της ΕΛ.ΑΣ. υπολογίζουν πως 500-600 άτομα που έχουν μετατρέψει σε πιάτσα ναρκωτικών την περιοχή του κέντρου θα αναγκαστούν να την εγκαταλείψουν.
Επιχείρηση σκούπα- μαμούθ για χιλιάδες λαθρομετανάστες αλλά και τοξικομανείς στο κέντρο της Αθήνας ετοιμάζει η ΕλληνικήΑστυνομία μετά τις ευρωεκλογές. Η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εσωτερικών φοβήθηκε τυχόν έκτροπα στη διάρκεια των επιχειρήσεων καθώς και την αρνητική δημοσιότητα και άναψε το πράσινο φως για την επιχείρηση- σκούπα μέχρι τα τέλη Ιουνίου [...] Στην τελική ευθεία μπαίνει και το ζήτημα της δημιουργίας ενός μεγάλου στρατοπέδου- γκέτο στον Ασπρόπυργο της Αττικής, στο οποίο η αστυνομία θα μπορέσει να μεταφέρει εκατοντάδες από τους παράνομους μετανάστες που σήμερα βρίσκουν καταφύγιο στο ιστορικό κέντρο της πρωτεύουσας.
ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ-ΣΚΟΥΠΑ θέλει να κάνει η ΕΛ.ΑΣ. και για τους αντιεξουσιαστές. Εισηγήσεις ανώτερων αξιωματικών για κατά μέτωπο αντιπαράθεση με τους αντιεξουσιαστές αντιμετωπίζονται θετικά από την ηγεσία του υπουργείου Εσωτερικών, που βλέπει το καλοκαίρι ως την ιδανική περίοδο για την υλοποίηση του σχεδίου [...] Όπως τονίζουν σε κατ΄ ιδίαν συζητήσεις τους ανώτεροι αξιωματικοί, ελπίζουν πως οι επιχειρήσεις αυτές θα αποκαλύψουν μέρος του οπλοστασίου των αντιεξουσιαστών, ενώ θα δώσουν και ένα ηχηρό μήνυμα για τις «σκληρές» προθέσεις της ΕΛ.ΑΣ. έναντι των κουκουλοφόρων
Είναι φορές που αισθάνομαι ότι έχουν εξαντληθεί τα επιχειρήματα, ότι καθώς η πορεία των πραγμάτων είναι προδιαγραμμένη τα επιχειρήματα προκαλούν απλώς θυμηδία στους σχεδιάζοντες την αποκομιδή των σκουπιδιών το καλοκαίρι, "Άλλωστε ένας από τους βασικούς λόγους που δεν μπορούσε να προχωρήσει η μαζική επιχείρηση- σκούπα είναι η έλλειψη χώρου μεταφοράς των λαθρομεταναστών" και τώρα βρέθηκε επιτέλους η χωματερή, κάτι τυπικά μένει ακόμα να ρυθμιστούν ...*
Και διοχετεύεται στα μέσα όχι μόνον ο σχεδιασμός αλλά και οι περίφημες "κατ' ιδίαν συζητήσεις", οι πηγές δεν κρύβουν λόγια [για να αποφευχθεί προεκλογικά την αρνητική δημοσιότητα, για να δώσουν και ένα ηχηρό μήνυμα για τις «σκληρές» προθέσεις της ΕΛ.ΑΣ...], είτε φοράνε με σιχασιά τα γάντια για την αποκομιδή των σκουπιδιών είτε εμπρόθετα εξαγγέλουν "σύγκρουση" είτε... είτε...
Έτσι κάτι ακόμα που περιλαμβάνεται στις πληροφορίες που δίνουν οι πηγές είναι ότι, καθώς τα σκουπίδια είναι ζωντανά, δεν έχουν πεθάνει ακόμα, μπορεί και να αντιδράσουν πριν τα φορτώσουν στο απορριματοφόρο για τα περαιτέρω. Να μετακινηθούν αλλάζοντας την χωροτοξία του φόβου [στους δηλωμένους στόχους κι αυτό] ή και να αντισταθούν. Τι σημαίνει λοιπόν η χρονική περίοδος; Δεν το κρύβουν οι πηγές: καλή συγκυρία για ενδεχόμενες μάχες, αποδυναμωμένες, ανίσχυρες ομάδες αντιμέτωπες με τις "σκληρές προθέσεις". Τι να σου κάνουν, λοιπόν, τα επιχειρήματα; Μονότονα θα σχολιάζουμε πάλι τα αποτελέσματα της μάχης, όταν η μάχη θα έχει κριθεί.
------------------------
*Επιμένοντας παρόλα αυτά, κεκτημένη ταχύτητα και η λύση της υποσημείωσης, ένα κομμάτι από το άρθρο του Dario Melossi στις Εικόνες Φυλακής: "Γίνεται λοιπόν κατανοητό πώς «η κρίση της φυλακής» των δεκαετιών εξήντα-εβδομήντα, η επιφανειακά προφανής αχρηστία και απαρχαίωση της, αυτή η κρίση στην ανάδειξη της οποίας συντέλεσε και το έργο του Foucault, σχετιζόταν με ένα ιδιαίτερο «κοινό», το οποίο ήδη γινόταν αντιληπτό ως «πέραν» της φυλακής. Η κατάσταση άλλαξε δραματικά, ξεκινώντας από τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του ενενήντα, με την έναρξη μιας, καθόλου ασήμαντης, διαδικασίας μετανάστευσης, που δημιούργησε, στην Ιταλία και γενικότερα στην Ευρώπη, περιθωριοποιημένες ζώνες, οι οποίες υπήρχαν ήδη στις Ηνωμένες Πολιτείες με τη μορφή των «εθνικών μειονοτήτων». Η κατάσταση υποτέλειας, όχι μόνο κοινωνικο-οικονομικής, αλλά και νομικής, των αλλοδαπών στην Ευρώπη, επανεισήγαγε σε ένα σύστημα που θα νόμιζε κανείς ότι τις είχε δια παντός ξεχάσει, τόσο την ιδιότητα του «όχλου», όσο και εκείνες τις μορφές εργασιακής υποτέλειας σχεδόν τύπου της δουλείας, τις οποίες καθιστούσε και πάλι δυνατές ο τεράστιος κατακερματισμός των εργατών, στον οποίο συνέβαλαν σημαντικά τα διαφορετικά νομικά status των μεταναστών.
Είναι κοινή μοίρα για αυτά τα τμήματα της «εργατικής τάξης υπό διαμόρφωση», να περιγράφονται συχνά – από τη δυσφορία των «παλιών» εργατικών ζωνών, συνεπικουρούμενη από διάφορες κατηγορίες πολυπραγμόνων, καθώς και «έγκυρων» σχολιαστών, οι οποίοι αναλαμβάνουν να επιχειρηματολογήσουν υπέρ αυτής της άποψης – ως «κατακάθια», «επικίνδυνη τάξη», υποπρολεταριάτο, underclass σύμφωνα με τον πρόσφατο βορειοαμερικανικό όρο ή, ακριβώς, όχλος. Αυτές οι περιγραφές βασίζονται και σε «πραγματικά» «γεγονότα», καθώς η πορεία της καπιταλιστικής ανάπτυξης συντελείται γενικά κατά τρόπο μάλλον άναρχο και παράλογο και η μετακίνηση των μελλοντικών εργατών από την περιφέρεια στις πόλεις δεν είναι ούτε αυτόματη, ούτε ανώδυνη, καθόσον προκαλεί φαινόμενα τόσο ένταξης μερικών από τους νεοφερμένους στις αγορές της λεγόμενης «παρανομίας» (οι οποίες, εξάλλου, αποτελούν μέρος της «πραγματικής» αγοράς, για την οποία χρειάζεται επίσης εργατικό δυναμικό, όπως συμβαίνει σήμερα στην Ιταλία για τα ναρκωτικά και την πορνεία), όσο και απόρριψης και εχθρότητας από τα προγενέστερα κοινωνικά στρώματα, ακόμα και τα εργατικά. Έτσι λοιπόν τα κατακάθια, η επικίνδυνη τάξη, η underclass θα εγκλειστεί (και «καλλιεργηθεί») στο εσωτερικό του συστήματος της φυλακής το οποίο, ξαναβρίσκοντας τους αγαπημένους φιλοξενούμενους που είχε πάντα – πρώην χωρικούς που κατευθύνονται στις πόλεις, αλλά που το χρώμα τους, η ομιλία τους και η θρησκεία τους είναι τώρα διαφορετικά – θα νιώσει να ξαναγεννιέται, αναγνωρίζοντας στους νεοφερμένους τους «αιώνιους φιλοξενούμενούς» του, τη ζωτική λύμφη, θα λέγαμε, με την οποία τρέφεται το σύστημα" [Dario Melossi, Ποινικές πρακτικές και «διακυβέρνηση των πληθυσμών» στους Marx και Foucault]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου