"Μετά την προ μηνών επέμβαση της αστυνομίας ένα νέο, περίεργο χαρτί που θυροκολλήθηκε στο κτίριο προειδοποιεί για νέα επέμβαση μετά από εισαγγελική παραγγελία".
Ο λόγος για το το κτίριο του παλιού Εφετείου στην οδό Σωκράτους όπου βρίσκουν καταφύγιο περισσότεροι από 500 οικονομικοί μετανάστες.
Το διάβασα βιαστικά, διαγώνια όπως λέμε, έκλεισα τον κομπιούτορα κι έφυγα τρέχοντας για τις συνήθεις μου ασχολίες. Και το "περίεργο χαρτί που θυροκολλήθηκε", ερχόταν κάθε τόσο στο μυαλό μου, αλλά με την μορφή των χαρτιών που κολλούν στους πίνακες ανακοινώσεων των πολυκατοικιών και ειδοποιούν τους ενοίκους για επικείμενη απολύμανση: συνιστάται να γίνεται δυο φορές το χρόνο για να διασφαλίζονται οι όροι καθαριότητας και υγιεινής. Όπως στις σύγχρονες πόλεις, δηλαδή, που πρέπει να απολυμαίνονται από τους "ανθρώπους-απόβλητα". Μόνο που εκεί η απολύμανση πρέπει να γίνεται πολύ πιο συχνά γιατί οι "άνθρωποι-απόβλητα" πολλαπλασιάζονται με γεωμετρική πρόοδο στην πόλη.
"Στο κτίριο μπήκε για πρώτη φορά τηλεοπτική κάμερα και κατέγραψε άθλιες εικόνες από τη διαμονή των ανθρώπων αυτών. Μιλήσαμε μαζί τους και μας είπαν πως σε περίπτωση που τους διώξουν δεν έχουν πουθενά να πάνε και θα καταλήξουν άστεγοι περιφερόμενοι στους δρόμους της Αθήνας" [http://www.tvxs.gr/v10545],*
Και από εκεί στο φαράσι της επόμενης "επιχείρησης-σκούπα" -καθημερινό πια φαινόμενο στο κέντρο της Αθήνας-, στον ίδιο ενδιάμεσο σταθμό της ίδιας αδιέξοδης διαδρομής.
Μεταναστευτικοί πληθυσμοί. Σκουπίδια για την χωματερή μιας άναρχης οικονομικής ανάπτυξης που δεν σχεδίασε μεγάλα ταξίδια κι ας παρήγαγε μεγάλες μεταναστεύσεις. "Παράπλευρες απώλειες" της οικονομικής ανάπτυξης που ούτε σχεδιάζει ούτε καθορίζει εκ προοιμίου τη γραμμή που χωρίζει τους καταραμένους από όσους πρόκειται να σωθούν [Bauman, 2005: 69, Σπαταλημένες ζωές. Οι απόβλητοι της νεοτερικότητας, Κατάρτι]. Και λέει σε άλλο σημείο του ίδιου έργου του ο Bauman: "Υπάρχει ένα είδος "εκλεκτικής συγγένειας" μεταξύ των μεταναστών (αυτών των ανθρώπινων απορριμάτων απομακρυσμένων περιοχών του κόσμου που αδειάζονται στην "αυλή" μας) και των πιο αβάσταχτων δικών μας οικείων φόβων. Όταν όλες οι θέσεις κι όλα τα μέρη μοιάζουν ασταθή και θεωρούνται αναξιόπιστα, η παρουσία των μεταναστών γυρίζει το μαχαίρι στην πληγή. Οι μετανάστες, ιδιαίτερα οι νεοαφιχθέντες, αποπνέουν την ελαφρά οσμή του κάδου των απορριμάτων, ο οποίος στοιχειώνει με πλήθος φαντάσματα τις νύχτες εκείνων που αποτελούν υποψήφιες απώλειες της αυξανόμενης τρωτότητας" [ό.π. σελ. 94], αποτελώντας για τις κυβερνήσεις τον ιδανικό "αποκλίνοντα Άλλο", συνεχίζει ο Bauman, τον προσεκτικά επιλεγμένο στόχο εναντίον του οποίου "μπορούν να στρέφουν ρητορικές ομοβροντίες και να κάνουν παλληκαρισμούς, ενόσω οι ευγνωμονούντες υπήκοοι τους τις βλέπουν και τις ακουν" [ό.π. σελ. 95]
* Και η έφοδος:
ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ
Αστυνομικές δυνάμεις έξω από το επίμαχο κτίριο του παλιού Εφετείου http://www.tvxs.gr/v10595
[αυτή είναι μια ευκαιρία να συγχαρώ αλλά και να ευχαριστήσω θερμά τους Παντελή Λέκκα και Μάρκο Καρασαρίνη για την εξαιρετική επιμέλεια και μετάφραση αυτού του έργου του Bauman που μας πρόσφεραν]
Η εικόνα "είμαστε όλοι μετανάστες" είναι από τη δ/ση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου