Δημόσια τάξη εναντίον κοινωνίας

Γαλλία

Στο άρθρο 622 του κώδικα εισόδου και διαμονής των αλλοδαπών στη γαλλική επικράτεια προβλέπεται ότι «κάθε άτομο που μέσω άμεσης ή έμμεσης βοήθειας, διευκολύνει ή αποπειράται να διευκολύνει την είσοδο, κυκλοφορία ή παράνομη διαμονή ενός αλλοδαπού, τιμωρείται με φυλάκιση πέντε χρόνων και πρόστιμο ύψους 30.000 ευρώ».

[από http://www.tvxs.gr/v9204] Ελλάδα Προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών στη Βουλή, με θέμα τη δημόσια ασφάλεια

Από την ομιλία του πρωθυπουργού: «Αντιμετωπίζουμε τα τελευταία χρόνια μία συνεχή έξαρση της εγκληματικότητας, ακραία έκφραση εξτρεμιστικών δράσεων, κατάλυση του πανεπιστημιακού ασύλου από περιθωριακές ομάδες [...] Αντιμετωπίσαμε κατάφορη παραβίαση του πανεπιστημιακού ασύλου από ομάδες που δραστηριοποιούνται εδώ και χρόνια χρησιμοποιώντας τους ακαδημαϊκούς χώρους είτε ως ορμητήριο παράνομων ενεργειών ή ως καταφύγιο έναντι του νόμου, εμπρησμούς βανδαλισμούς, κλοπές. Βρεθήκαμε απέναντι σε ανεύθυνους υποκινητές σε ακατανόητη σιωπή πολιτικών δυνάμεων. Είναι υποχρέωση όλων να μπει ένα τέλος σε αυτή την υποκρισία [...] Νόμος υπάρχει, ισχύει, πρέπει να εφαρμόζεται. Πολιτεία και πρυτανικές αρχές πρέπει να έχουν συνεργασία για το σκοπό αυτό. Εάν, όμως, και αυτό δεν γίνει, τότε ο νόμος θα αλλάξει και πάλι, ακριβώς για να προστατεύσει αποτελεσματικότερα το δημόσιο πανεπιστήμιο και την ελεύθερη διακίνηση ιδεών και όχι τους εχθρούς τους [...] «Διάσπαρτες πράξεις κουκουλοφόρων συνδέονται πολλές φορές με κοινούς εγκληματίες. Οι εξτρεμιστικές δράσεις και το κοινό έγκλημα αποτελούν συγκοινωνούντα δοχεία. Οι δράστες χρησιμοποιούν τις νέες τεχνολογίες (blogs και SMS), για να συντονίσουν τις επιθέσεις τους».

[από http://www.tvxs.gr/v9163] και πάλι στη Γαλλία 5.500 άνθρωποι συγκεντρωμένοι μπροστά στο δικαστικό μέγαρο διαφόρων γαλλικών πόλεων. 5.500 σε κάθε πόλη, αρκετές δεκάδες χιλιάδες στο σύνολο της Γαλλίας που προσφέρονται εθελοντικά να... φυλακισθούν. Η αιτία είναι ότι «ομολογούν» ότι διέπραξαν το έγκλημα της παροχής βοήθειας σε μετανάστες, διαδηλώνοντας κατά της ποινικοποίησης της αλληλεγγύης μεταξύ των ανθρώπων. Ο αριθμός αυτός επελέγη ως απάντηση σε μία τροποποίηση του εν λόγω κώδικα, η οποία έθεσε ως «στόχο» για το 2010 την προσαγωγή 5.500 ατόμων για το ποινικό αδίκημα της παροχής οποιασδήποτε μορφής βοήθειας σε παράνομους μετανάστες. «Αφού ο στόχος τους είναι οι 5.500 άνθρωποι, παρουσιαζόμαστε μόνοι μας. Είμαστε 5.500, σε κάθε γαλλική πόλη, και ομολογούμε πως δε θα αρνηθούμε ποτέ βοήθεια σε συνανθρώπους μας που βρίσκονται σε ανάγκη» [http://www.tvxs.gr/v9204]

επιστροφή στα καθ' ημάς

"Επιλέξιμες" και "μη επιλέξιμες" δαπάνες

Πολιτική για τις ακαδημαϊκές βιβλιοθήκες ενόψει της αξιολόγησης των πανεπιστημίων, με ακαδημαϊκά κριτήρια πάντα -πόσους κουκουλοφόρους συλλάβατε κατά το τρέχον ακαδημαϊκό έτος; Η κυβέρνηση συνεχίζει να χαρακτηρίζει ως "μη επιλέξιμη δαπάνη" [και ως τέτοια δεν εντάσσει στις δαπάνες του προϋπολογισμού] τη χρηματοδότηση των ακαδημαϊκών βιβλιοθηκών τώρα που έληξε η χρηματοδότησή τους από τα κοινοτικά προγράμματα. Αυτό πρακτικά σημαίνει, όπως συνοψίζεται σε δημοσίευμα της ΑΥΓΗΣ [http://www.avgi.gr/NavigateActiongo.action?articleID=448015], "την αδυναμία συνέχισης καινοτόμων δράσεων και την απόλυση, στις 31-5-2009, 380 συμβασιούχων που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες [το 50% του προσωπικού] Κατά συνέπεια, οι ήδη παρεχόμενες υπηρεσίες είναι καταδικασμένες να υποβαθμιστούν, ενώ οι καινοτόμες δράσεις ουσιαστικά ακυρώνονται, καθώς οι ακαδημαϊκές βιβλιοθήκες θα αναγκαστούν να επιστρέψουν στο θλιβερό παρελθόν της έλλειψης υποδομών, ειδικευμένου προσωπικού, ελλιπούς ωραρίου λειτουργίας και ανυπαρξίας ηλεκτρονικών υπηρεσιών"

Την ίδια ώρα, η κυβέρνηση δεν φείδεται χρημάτων σε ένα ακόμα θέμα "νόμου και τάξης" και στην πολιτική του επένδυση: Η απάντηση του υπουργού δικαιοσύνης στο αίτημα των κατοίκων του Κορυδαλλού που διαδήλωσαν μπροστά στο υπουργείο για την απομάκρυνση των φυλακών από την γειτονιά τους, ήταν ότι θα προχωρήσει η μεταφορά τους αμέσως μόλις βρεθεί κατάλληλος χώρος εκτός του αστικού ιστού για να ανεγερθεί το κτίριο που θα τις στεγάσει. Η ιστορία είναι παλιά και αναζωπυρώνεται είτε με αφορμή διαταράξεις της "σωφρονιστικής κανονικότητας" είτε σε προεκλογικές περιόδους. Οι δε αναλύσεις περί των προβλημάτων που δημιουργεί ο περαιτέρω εκτοπισμός των εκτοπισμένων με όρους δικαιωμάτων των κρατουμένων, υποβαθμίζονται ως "απομακρυνόμενες από το θέμα"... Αντιγράφω από το άρθρο του Πέτρου Μαρτινίδη "Φυλακές. Οι περιορισμοί μιας περιοριστικής αρχιτεκτονικής" (2006): "[Μ]ια σύγκριση του πώς αντιδρούν, στη χώρα μας, οι κάτοικοι διαφόρων περιοχών μέσα ή κοντά στις οποίες εξαγγέλλεται η ανέγερση φυλακών, με το πώς αντιδρούν οι κάτοικοι περιοχών μέσα ή κοντά στις οποίες εξαγγέλλεται η δημιουργία χωματερών, δείχνει τη βαθιά εγγύτητα των δύο χώρων για τη συνείδηση της πλειοψηφίας". Έτσι, «[τ]ο μεθοδικά αδιαπέρα­στο και μυστη­ριώδες περίβλημα, που στηνόταν στις παρυφές ή κοντά στα κέντρα μεγάλων πόλεων και πίσω από το οποίο συν­τελούνταν το αδιάγνωστο έργο του σωφρονισμού» [ό.π.), τρομάζει όταν είναι προκλητικά παρόν γιατί υπενθυμίζει μια ανάρμοστη αλήθεια και "η ιστορία της φυλακής εγγράφεται στην ευρύτερη ιστορία της υποκρισίας: έχει κοινά στοιχεία με τη λογοκρισία των άσεμνων λέξεων και των ανάρμοστων θεαμάτων, με την απόκρυψη, για λόγους ευπρέπειας, των εκδηλώσεων του ανθρώπινου σώματος"(Pavarini, 1999)