Ο Άγιος Παντελεήμονας Αχαρνών κατοχυρώθηκε πλέον ως θεματική στον δημόσιο λόγο. Μια θεματική στην οποία εκβάλλουν πολλαπλές εκδοχές των λόγων περί βίας, μεταναστών, εγκληματικότητας... και ορίζονται τα συγκεκριμένα φαινόμενα μέσα από την αναπαράστασή τους.
Στη σημερινή Αυγή δημοσιεύεται ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον κείμενο, το οποίο αναδεικνύει αυτή την οπτική και ας με συγχωρήσει ο συγγραφέας του για την αυθαίρετη επιλογή του σημείου το οποίο θέλω να αναδείξω, ως σημείο στο οποίο θεωρώ ότι κτυπά η καρδιά του κειμένου του:
"Πρέπει να αρχίσει να λειτουργεί η κοινωνιολογική αρχή της αυτοεκπληρούμενης προφητείας και οι απλοί κάτοικοι της περιοχής να πεισθούν ότι πράγματι είναι ακροδεξιοί και μόνον η ακροδεξιά ακούει τον πόνο τους, άρα οφείλουν να ψηφίζουν και να στηρίζουν την ακροδεξιά;"
Και το κείμενο:
Μένω στον Άγιο Παντελεήμονα Αχαρνών
Βενιζέλος Β.
Μένω στην οδό Φυλής, στα μπουρδέλα, και ποτέ δεν έχω υπογράψει να φύγουν, αν και το θέαμα είναι αποκρουστικό. Οι κοπέλες των "σπιτιών" δεν ενοχλούν και οι "πελάτες" έρχονται και φεύγουν. Ποτέ δεν έχει συμβεί κάτι βίαιο με επίκεντρο τα μπουρδέλα. Τώρα πια, νομίζω, ουδείς ζητεί δημοσίως να φύγουν, αν και όλοι θα ήθελαν να μην υπήρχαν στη γειτονιά μας.
Ο πόλεμος, όμως, αναρχικών με καδρόνια και "Χρυσαυγιτών" με στυλιάρια, με την κάλυψη της αστυνομίας οι δεύτεροι πράγματι, συγκαλύπτει το πραγματικό και σοβαρό πρόβλημα της εγκληματικότητας στην περιοχή. Ασφαλώς δεν είναι δυνατό να κλειδώνεται η "παιδική χαρά", αλλά το γεγονός ότι ο πόλεμος των δύο μηχανισμών επικεντρώθηκε τελικά στην "παιδική χαρά" αναδύει μία πολύ αληθινή σημειολογία, δεν νομίζετε;
Η γειτονιά παρακολουθεί έναν πόλεμο μηχανισμών, τον παρακολουθεί κυρίως από την τηλεόραση, και ξέρει ότι όλα αυτά εξελίσσονται ερήμην της. Νομίζει κανείς ότι η πλατεία του Άγ. Παντελεήμονα Αχαρνών είναι αυτό που λέμε η πλατεία της περιοχής; Κάνετε λάθος. Μόνο μερικοί ηλικιωμένοι Έλληνες πηγαίνουν τακτικά σε αυτή την πλατεία για να πιουν τον καφέ τους.
[συνέχεια:
απ' όπου και η φωτογραφία]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου