κατερίνα γκουλιώνη. απούσα

ΛΟΞΟΔΡΟΜΙΑ  
Κι όσο να βρουν καινούρια μάτια πάλι να ανταλλάξουν τις παλιές εικόνες του γλεντιού, 
έχεις κιόλας μοιράσει τους φόβους σου στους πιο απεχθείς κληρονόμους. 
Είναι κι αυτή μια κίνηση πολέμου· 
μια κύφωση κορμιού που ενστικτωδώς επούλωσε το φούσκωμα του στέρνου. Λοξά πηγαίνεις. 
Λες κι η τριβή με τ’ όνειρο σου δείχνει αλλού το δρόμο. 
Φεύγεις γοργά 
μην τύχει και σε δουν να σβήνεις τις γραφές τους με τα δόντια 
που επιμελώς τα σφίγγεις τα χαράματα 
μέχρι κι οι πιο βαθιές τους ρίζες να ραγίσουν δαγκώνοντας τα ούλα σου 
για να χορτάσεις αίμα 
μαυρίζοντας γαλήνια όλα τα χρώματά σου,
ούτε μια στάλα φως να εξέχει μάρτυρας της απρεπούς ελπίδας ή κάποτε της άνομής σου θλίψης 
Κράζοντας σε όλους με μανία πως εσύ δεν είσαι για να κλαις.

[Ελίνα Ρίζου. αδημοσίευτο]

[από την Πρωτοβουλία για τα δικαιώματα των κρατούμενων]  
Η Κατερίνα μας έφυγε. Η Κατερίνα των πειθαρχείων, της απομόνωσης, των αγώνων. Η Κατερίνα φύλακας άγγελος για τις άλλες κρατούμενες. Η Κατερίνα, που πρώτη άρχισε το κύμα της ανυπακοής, που πρώτη αρνήθηκε να υποστεί το βασανιστήριο της κολπικής έρευνας μέσα στις φυλακές. Η Κατερίνα Γκουλιώνη, ο άνθρωπός μας από την περίοδο της κινητοποίησης των κρατουμένων τον Νοέμβριο. Η Κατερίνα, γλυκιά και αντάρτισσα, ανυπάκουη μέχρι το τέλος. Βρέθηκε νεκρή μέσα στο πλοίο, κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες, κατά τη διάρκεια εκδικητικής μεταγωγής από τη Θήβα στην Κρήτη. Συγκρατούμενοί της καταγγέλλουν ότι η Κατερίνα βρέθηκε στις 6 το πρωί πισθάγκωνα δεμένη –το υπουργείο το αρνείται- και με αίματα στο πρόσωπό της. Οι ευθύνες του υπουργείου, σε κάθε περίπτωση, είναι μεγάλες. Για τις μεταγωγές και τον τρόπο που αυτές γίνονται, για την αδιαφορία των υπεύθυνων που μεταχειρίζονται το κρατούμενο σαν αντικείμενο...Αχ Κατερίνα δεν πρόλαβες να δεις να καταργείται το βασανιστήριο της κολπικής έρευνας. Δεν θα πιούμε ποτέ ελεύθεροι ούζα κάτω από τον ζεστό ήλιο. Δεν θα γίνει ποτέ πραγματικότητα το όνειρο να συνεδριάσουμε από κοινού στα γραφεία της Πρωτοβουλίας για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων. Αχ Κατερίνα δεν τα κατάφερες να απεγκλωβιστείς από όσα σε κυνήγαγαν, χρόνια τώρα.Όμως, Κατερίνα δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ. Θα μας συντροφεύει η φωνή σου, οι αγωνίες σου, η ευγένεια σου. Οι συγκρατούμενές σου και αυτή τη στιγμή είναι δίπλα σου. Και εμείς εδώ στην Πρωτοβουλία νιώθουμε οργή, αλλά και ακόμη πιο δυνατοί, πιο αποφασισμένοι. Την Κυριακή Κατερίνα θα είμαστε έξω από τις φυλακές στη Θήβα. Για να υποκλιθούμε μπροστά σου. Για να τιμήσουμε την προσπάθειά σου, την ανθρωπιά σου, τις αδυναμίες σου, Κατερινάκι!

παράπλευρες απώλειες

Καταλυτικές οι επιπτώσεις στη φυσική και ψυχική υγεία

Ποιες είναι οι επιπτώσεις της φυλάκισης; Η στέρηση της ελευθερίας και ο παρατεταμένος εγκλεισμός επιδρούν καταλυτικά στη φυσική και ψυχική υγεία του ανθρώπου-κρατουμένου, μας θυμίζει η Αφροδίτη Κουκουτσάκη, επίκουρη καθηγήτρια στο τμήμα Κοινωνικής Ανθρωπολογίας του Παντείου: «Μια διάσταση της συζήτησης περί φυλακής, της οποίας η σημασία αναδεικνύεται τις τελευταίες δεκαετίες του "μεγάλου εγκλεισμού", είναι αυτό που θα όριζα ως μεταμορφώσεις του έγκλειστου σώματος. Το 1876, ο Cesare Lombroso εξέδιδε τη ναυαρχίδα της Εγκληματολογίας ως επιστημονικού κλάδου, το έργο του "Ο Εγκληματίας άνθρωπος", απεικονίζοντας τα σωματικά χαρακτηριστικά του "γεννημένου εγκληματία". Κύλησε πολύ νερό στ' αυλάκι, αλλά ποτέ δεν δόθηκε ανάλογη σημασία στα σωματικά χαρακτηριστικά του έγκλειστου ανθρώπου, όχι ως προϋπόθεση αλλά ως συνέπεια του εγκλεισμού. Ο Γάλλος γιατρός φυλακών Daniel Gonin περιγράφει: περίπου το ένα τέταρτο αυτών που μπαίνουν φυλακή, από τις πρώτες κιόλας μέρες υποφέρει από ιλίγγους· η όσφρηση, αρχικά, παρουσιάζει σύγχυση και στη συνέχεια εκμηδενίζεται στο 30% των φυλακισμένων· τους τέσσερις πρώτους μήνες, το ένα τρίτο αυτών που έρχονται από την κατάσταση ελευθερίας παρουσιάζει επιδείνωση της όρασης και, με τον καιρό, μετατρέπονται σε "μυωπικές σκιές" διότι το βλέμμα χάνει προοδευτικά τη λειτουργία υποστήριξης του λόγου, το μάτι δεν συντονίζεται πια με το στόμα· το 60% των εγκλείστων, τους πρώτους οκτώ μήνες, πάσχει από διαταραχές της ακοής λόγω ενοχλητικής υπερευαισθησίας· το 60%, από τις πρώτες κιόλας μέρες, πάσχει από μια αίσθηση "ατονίας"· το 28% υποφέρει από αίσθηση κρύου ακόμη και τους καλοκαιρινούς μήνες. Αλλες παθήσεις που εμφανίζονται σε υψηλά ποσοστά στον έγκλειστο πληθυσμό είναι: οδοντική, δερματολογική και πεπτική, ενώ οι ενοχλήσεις του πεπτικού συστήματος συνοδεύονται, κατά την εξέλιξή τους, από ενοχλήσεις των αναπνευστικών οδών. Την εικόνα συμπληρώνουν οι αυξημένες πιθανότητες αυτοκτονίας, εκδήλωσης ψυχιατρικών διαταραχών, τα μεγάλα ποσοστά μόλυνσης από λοιμώδεις ασθένειες ή από τον ιό του AIDS κ.λπ. [βλ. Μ. Pavarini, «Ο μύθος της "σωφρονιστικής" λύτρωσης», στο Α. Κουκουτσάκη, «Εικόνες εγκλήματος»]. Προφανές αποτέλεσμα, η δραστική μείωση της πρόγνωσης επιβίωσης για όσους βρέθηκαν πίσω από τα σίδερα για μέσο ή μεγάλο χρονικό διάστημα. Αυτή η σωματική οδύνη, το μεσαιωνικό στίγμα το οποίο εναποθέτει η φυλακή στο κορμί του κατάδικου, δεν προβλέπεται από κανένα νόμο αλλά και κανένας νόμος δεν μπορεί να τη θεραπεύσει».

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 08/11/2008

Η Κατερίνα Γκουλιώνη πέθανε στη διάρκεια μιας πειθαρχικής μεταγωγής. Δεν ήταν μια ακόμα νεκρή κρατούμενη χωρίς όνομα. Ντυμένη με το όνομά της, δραπέτευσε απ΄τον εγκλεισμό της σ' αυτή τη μηχανή επεξεργασίας των ενσαρκώσεων της «ετερότητας». Διαταρακτική και στον θάνατό της...

Η καταγγελία της Κατερίνας Γκουλιώνη στο Συνήγορο του Πολίτη 

  Ελεώνας Θηβών (20-02-09), Είμαι 41 ετών σήμερα, εξαρτημένη από την ηρωίνη από τα 17 μου. Τόσα χρόνια αρρώστια και εξάρτηση από μία ουσία που αν δεν την είχα δε θα μπορούσα να είμαι όρθια για να δύναμαι να εργαστών, για να μπορέσω να ζήσω.Τον χειρότερο εφιάλτη, όμως, που οι περισσότεροι άνθρωποι θεωρούν αυτονόητο συνεπακόλουθο της εξάρτησης, δεν είχα ποτέ φανταστεί ότι θα τον ζήσω έτσι όπως τον ζω και όπως καθημερινώς απειλούμαι ότι μπορεί ανά πάσα στιγμή να υποστώ.Αυτό το «αυτονόητο συνεπακόλουθο της εξάρτησης», λοιπόν, είναι η φυλάκιση η οποία, ουσιαστικά σημαίνει την αιχμαλωσία και την ομηρία μου από τους δεσμοφύλακες που ελέγχουν κι επεμβαίνουν ακόμη και στα γεννητικά μου όργανα και στ’ απόκρυφα σημεία του σώματός μου.Όποτε μπαίνω στην φυλακή είτε γιατί εισάγομαι πρώτη φορά είτε γιατί επιστρέφω από δικαστήριο είτε γιατί πήγα νοσοκομείο δέχομαι την εξής επίθεση, η οποία ονομάζεται «έρευνα»:Η δεσμοφύλακας με υποχρεώνει να βγάλω όλα μου τα ρούχα, με βάζει να σκύψω, ν’ ανοίξω τους γλουτούς, να βήξω και παρατηρεί τον πρωκτό μου. Πολλές φορές βρίσκει ευκαιρία να παρατηρήσει γυμνό σώμα και με κοιτάει καλά καλά, μου φέρεται προσβλητικά, ειρωνικά, θρασύτατα, σα να’ μαι το τελευταίο σκουπίδι.Μετά μου δίνουν άλλα ρούχα, από την αποθήκη τους, παράτερα και εξευτελιστικά, μου παίρνουν το σουτιέν γιατί, λέει, «απαγορεύεται» να το φοράω στην απομόνωση γιατί λέει, δήθεν μπορεί να...αυτοκτονήσω μ’ αυτό, μου δίνουν παπούτσια μεγαλύτερο μέγεθος απ’ το δικό μου και περπατάω σαν παλιάτσος και με οδηγούν στο φαρμακείο. Εκεί, με βάζουν να καθίσω σε γυναικολογική καρέκλα και η δεσμοφύλακας βάζει το δάχτυλό της στο αιδοίο μου μέσα στον κόλπο. Στην συνέχεια υποχρεούμαι να ουρήσω μπροστά στην δεσμοφύλακα για να κάνουν το ναρκωτέστ.Μια φορά, στο χαρτί που ήταν τοποθετημένο στην γυναικολογική καρέκλα όπου μ’ έβαλαν να κάτσω είδα μία τρίχα από προηγούμενη ερευνηθείσα. Η αποστείρωση στα εργαλεία τους είναι κάτι που ενίοτε θυμούνται. Σε άλλες βάζουν διαστολείς και σκουριασμένους, πολλές φορές, τους βάζουν το δάχτυλό τους και συγχρόνως πιέζουν προς τον ορθό ή και από επάνω στη βουβωνική χώρα σε σημείο που η κρατούμενη να πονάει. Τα ειρωνικά σχόλια και τα σόκιν «αστειάκια» των δεσμοφυλάκων δεν λείπουν από το «ρεπερτόριό» τους...Προσφάτως που αρνήθηκα την κολπική έρευνα και από τον γυναικολόγο, διότι ανεξαρτήτου μορφώσεως, ειδικεύσεως και μορφωτικού επιπέδου το να σου χώνει ο καθείς τα δάχτυλά του είναι τουλάχιστον «απρεπές», θα έλεγα, και ζητούσα υπερηχογράφημα, με απείλησαν ότι θα με δέσουν όλη νύχτα με τη χειροπέδα στο κάγκελο και αυτή την απειλή συγκεκριμένα την ξεστόμισε η δεσμοφύλακας που τελεί χρέη...νοσοκόμας στο Κατάστημα Κράτησης Γυναικών Ελεώνα Θηβών (Κ.Κ.Γ.Ε.Θ.) Γκαβάνα Στέλα παρουσία της υπαρχιφύλακα Σαμπάνη Σωτηρίας, μου είπε πως αφού είμαι κρατούμενη πρέπει να δεχτώ την κολπική κι αυτή που δεν είναι, είναι «άλλο πράμα». Εν ολίγοις αυτό που μου είπαν και λένε είναι ότι αφού είμαι κρατούμενη πρέπει να μου κάνουν ότι θέλουν και να μην αντιδράω.Με οδήγησαν στην υποδιευθύντρια Καφρίτσα Αγλαϊα, η οποία μου είπε πως αφού αρνούμαι την κολπική έρευνα ότι βρεθεί από ναρκωτικά στην φυλακή θα το χρεώσει σ’ εμένα και πως θα με κρατήσει πολλές ημέρες στην απομόνωση. Όταν της ζήτησα να μου κάνει υπερηχογράφημα διότι δεν αντέχω άλλο αυτόν τον βιασμό της κολπικής μου είπε πως δεν έχει αυτή τη δυνατότητα. Της απάντησα ότι δεν είμαι υποχρεωμένη να πληρώνω εγώ τη δική τους ανεπάρκεια και με οδήγησαν στην απομόνωση όπου ούτως ή άλλως θα με οδηγούσαν, κάνοντας κολπική ή μη.Στην απομόνωση με έκλεισαν σ’ εάν κελί όπου έπρεπε να χτυπάω το κουδούνι για να’ ρθει η δεσμοφύλακας να μου ανοίξει να πάω στην μία τουαλέτα που είναι κοινή για όλες τις κρατούμενες στον χώρο αυτόν και παρακολουθούμενη από κάμερα.Την ώρα της αφόδευσης σε παρακολουθεί η δεσμοφύλακας από την κάμερα κι όταν δει τα περιττώματά σου τότε της ζητάς την άδεια να τραβήξεις καζανάκι.Εκτός του ότι είμαι αναγκασμένη να κάνω την ανάγκη μου μπροστά σε δεσμοφύλακα είμαι υποχρεωμένη να κάνω 8 αφοδεύσεις για να με βγάλουν από την απομόνωση αλλά κι αυτό, πάλι, εξαρτάται από τις διαθέσεις τους.Οι περισσότερες κρατούμενες αναγκάζονται να παίρνουν καθαρτικό για να επιτύχουν αυτές τις κενώσεις και αρκετές φορές είτε δεν έρχεται η δεσμοφύλακας να τους ανοίξει την πόρτα είτε είναι άλλη κρατούμενη στην τουαλέτα και στην κυριολεξία ενεργούνται επάνω τους. Δεν είναι λίγες οι φορές που κάποιες δεσμοφύλακες τις εξευτελίζουν γιατί ενεργήθηκαν επάνω τους ή τους λένε απειλητικά ότι «εδώ είναι Θήβα και το κουδούνι για να πας τουαλέτα θα το χτυπάς όταν έχεις μεγάλη ανάγκη», την οποιά «μεγάλη ανάγκη» την κρίνει η δεσμοφύλακας ή της λένε με δυσφορία «πάλι τουαλέτα θέλεις;» και άλαλ τέτοια με ανείπωτη απανθρωπιά και σαδισμό.Μου έχει συμβεί να μη μου ανοίγει η δεσμοφύλακας την πόρτα του κελιού για να πάω στην τουαλέτα και ανγκαζόμουν να ουρώ σε πλαστικό μπουκάλι νερού και αργότερα να έχω πρόβλημα με το έντερό μου από την συγκράτηση των κοπράνων. Στο τέλος, έφτασα στο σημείο να κλωτσάω την πόρτα του κελιού για να μου ανοίξει, να μου φέρεται προκλητικά και υποτιμητικά και επειδή την αποκάλεσα «κότα» έγραψε μία ψευδή αναφορά (η κα Δανιηλίδου Χαρίκλεια ει΄ναι η εν λόγω δεσμοφύλακας) σε συνεργασία με τον αρχιφύλακα Γαλάνη Ιωάννη που ήταν υπηρεσία εκείνη την ημέρα και σε αυτόν αναφερόταν η κα Δανιηλίδου, με πέρασα πειθαρχικό κι ο υποτελής σε αυτούς, εισαγγελέας Πρασσάς Γεώργιος με τιμώρησε με πειθαρχική ποινή εγκλεισμού σε κελί της απομόνωσης για πέντε μέρες με, επιπροσθέτως παράνομη, στέρηση καφέ, τσιγάρου και τηλεφώνου.Πειθαρχικό το οποίο παραγράφεται σε δυο χρόνια πράγμα που σημαίνει πως εκτός του μαρτυρίου που υπέστην δεν θα αποφυλακισθώ με υφ’ όρων απόλυση, δεν θα πάρω άδεια και οι άρρωστοι γονείς μου και η 21χρονη κόρη μου θα περιμένουν πολύ για να με δουν και να τους στηρίξω.Όλα αυτά συνέβησαν στη γυναικεία φυλακή Κορυδαλλού, αλλά αυτοί οι κύριοι υπηρετούν σήμερα στη Θήβα όπως και ο αρχιφυλακεύων Κοράκης Παναγιώτης, ο οποίος στην εδώ απομόνωση της Θήβας μου είπε πως παρ’ όλες τις 8 κενώσεις κλπ δικαιούται «βάσει του εσωτερικού κανονισμού» να με κρατήσει έξι ημέρες στην απομόνωση. Ο εσωτερικός κανονισμός δεν γράφει κάτι τέτοιο, αντίθετα λέει πως η τριήμερη κράτηση στην απομόνωση γίνεται μ’ εντολή εισαγγελέα και παρατείνεται εφόσον έχουν βρεθεί απαγορευμένες ουσίες στο σώμα του κρατούμενου και δεν μπορούν να αφαιρεθούν...Μπάνιο δεν μπορείς να κάνεις στην απομόνωση –ειδικό χώρο κράτησης τον ονομάζουν λες και αλλάζοντας όνομα σε κάτι παύει και η φρίκη- γιατί όταν τύχει να έχει ζεστό νερό δεν είναι εκεί η δεσμοφύλακας και όταν είναι εκεί μπορεί να σε βγάλει από το κελί για να κάνεις μπάνιο, το νερό να είναι κρύο και να επιμένει πως είναι ζεστό βγάζοντάς σε τρελή.Όταν και αν κάνεις μπάνιο σε παρατηρεί. Έτσι, μένουμε χωρίς μπάνιο για 7 μέρες και άνω. Καφέ, νερό υποχρεούσαι να παραγγείλεις μόνο από το καφενείο της φυλακής το οποίο λειτουργεί για τους δεσμοφύλακες και δουλεύουν σε αυτό κρατούμενες. Την τελευταία φορά που κρατήθηκα στην απομόνωση πλήρωσα 20 ευρώ στο καφενείο. Με αυτά τα χρήματα μπορούσα να περάσω περίπου είκοσι μέρες αγοράζοντας καφέ, ζάχαρη κλπ ενώ τα πλήρωσα μέσα σε πέντε μέρες. Αλλά εδώ η διαχείριση των χρημάτων μας εξαρτάται από τις ορέξεις της υπηρεσίας του Κ.Κ.Γ.Ε.Θ.Όταν λοιπόν, αποφασίσουν οι ασύδοτοι βασανιστές μας να μας βγάλουν από την απομόνωση πρέπει να περάσουμε το ίδιο μαρτύριο της σωματικής έρευνας και της κολπικής εισβολής. Αυτό το ίδιο μαρτύριοι της έρευνας μπορεί ανά πάσα στιγμή να μου το κάνουν και στο θάλαμο, όπου μένω, όταν υπάρχει υπόνοια για ύπαρξη απαγορευμένων ουσιών. Μπαίνουν μέσα στο θάλαμο, μας ξυπνάνε, μας κάνουν σωματική και κολπική έρευνα, μας βγάζουν έξω από τον θάλαμο και ανακατεύουν όλα μας τα πράγματα πετώντας τα κάτω. Μετά χάνουμε πράγματα μας γιατί τα πετάνε ή τα παίρνουν και πρέπει να τακτοποιήσουμε ολόκληρο το θάλαμο για να μπορέσουμε να κοιμηθούμε...Κάποτε ήμουν άνθρωπος με όνειρα, με όρεξη για μάθηση, με κερδοφόρα επιχείρηση, με όρεξη για δημιουργία.Σήμερα, όλος αυτός ο πόνος, η κακοποίηση, ο βιασμό του σώματος και της ψυχής που έχω υποστεί με κάνουν να ονειρεύομαι πως τους σκοτώνω όλους αυτούς που πληρώνονται για να βασανίζουν αδύναμους ανθρώπους.Σφίγγοντας τα δόντια σιγοψιθυρίζω «και για το πείσμα σας, γουρούνια, θα αντέχω» ελπίζοντας να έρθει κάποια μέρα που θα σταμτήσουν να απλώνουν τα βρώμικα, διεστραμμένα χέρια τοςυ επάνω σε αδύναμους ανθρώπους. Το ξέρω πως ο κόσμος δεν αλλάζει, ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΖΕΤΑΙ, όμως, φτάνει να μην αδιαφορούμε. Ποτέ δεν πρόκειται να ξεπεράσω τα όσα υπέστην και υπόκειμαι μεσα στη φυλακή.

Γκουλιώνη Κατερίνα

Στη δ/ση http://www.tvxs.gr/v7763 ένα γράμμα της Κατερίνας Γκουλιώνη που έφτασε στην Πρωτοβουλία την επομένη του θανάτου της