για τον σύντροφο Δημήτρη Κουτσούνη. Οικοδόμο

...είμαι ό, τι πρέπει να γίνω

γύρω μου οι φίλοι απαιτούν

οι εχθροί απαγορεύουν

μη με γυρέψεις αλλού

μονάχα εδώ να με γυρέψεις μόνο σ' εμένα...

[Τίτος Πατρίκιος]

Ξημερώνοντας το Πάσχα έφυγε ο αγαπημένος φίλος και σύντροφος Δημήτρης Κουτσούνης. 

Έφυγε  κι ας μην τον γυρέψουμε αλλού, έμεινε  ό, τι έπρεπε να γίνει

Καλό σου ταξίδι Δημήτρη

[από την ομιλία του Δημήτρη Κουτσούνη στις 28 Γενάρη 2004 στη ΓΣΕΕ, με αφορμή τα 43 χρόνια από την απεργία  των οικοδόμων της 1^ης Δεκέμβρη 1960]

«Η μεγαλύτερη κατάκτηση όμως των οικοδόμων ήταν, κατά τη γνώμη μου, ότι τόλμησαν να πουν το επάγγελμά τους, το οποίο απέφευγαν να λένε πριν από τους αγώνες και τις κατακτήσεις. Έγιναν άνθρωποι με αξία κι όχι παρακατιανοί, όπως τους θεωρούσαν μέχρι τις μεγάλες απεργίες.

Τελειώνοντας θέλω να πω δυο λόγια για τους πρωταγωνιστές εκείνης της εποχής. Δεν ήταν εγγράμματοι, δεν ήταν πλούσιοι, δεν ήταν κακομαθημένοι. Ήταν εργάτες, ήταν ανήσυχοι, έγιναν μαστόροι. Έγιναν άρχοντες μέσα στη φτώχεια. Μαρτύρησαν, έδωσαν το αίμα τους. Δεν κέρδισαν τίποτα πέρα από το σεβασμό και την αγάπη μας. Όμως ήταν και είναι όλοι τους ΩΡΑΙΟΙ»

Γεννήθηκα στο 1940 στο Τρίλοφο Μεγαλουπόλεως Αρκαδίας. Σπούδασα στο Γυμνάσιο Μεγαλουπόλεως μέχρι την 5η τάξη οκταταξίου Γυμνασίου. Στη συνέχεια ήρθα στην Αθήνα, όπου και συνέχισα τις σπουδές μου στο 2^ο Νυχτερινό Γυμνάσιο.

Στην Αθήνα οργανώθηκα στο Σωματείο εργατοτεχνιτών μπετόν αρμέ Αθήνας και στην παράνομη οργάνωση του ΚΚΕ. Υπήρξα μέλος της Νεολαίας του Δημοκρατικού Συνδικαλιστικού Κινήματος (ΔΣΚ).  Στην απεργία των οικοδόμων του Σεπτέμβρη του 1962 συλλαμβάνομαι και καταδικάζομαι σε 7 μήνες φυλάκιση για αντίσταση κατά της αρχής.  Το 1963 εκλέγομαι Γενικός Γραμματέας της Ένωσης εργατών και τεχνιτών μπετόν αρμέ Αθήνας, ενώ έχω ήδη προσχωρήσει  στη νεολαία της ΕΔΑ. Το 1964  εκλέγομαι μέλος του Κ.Σ.  της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη. Εκλέγομαι επίσης Γραμματέας της Συντονιστικής Επιτροπής Εργαζομένων Νέων Ελλάδας. Στα τέλη του 1966 εκλέγομαι Γραμματέας της οργάνωσης των μπετατζήδων της ΕΔΑ Αθήνας, θέση στην οποία παραμένω μέχρι τη χούντα, οπότε και περνάω στην παρανομία. Τον Αύγουστο του 1967, μαζί με άλλους συνδικαλιστές, ιδρύουμε το παράνομο Αντιδικτατορικό Εργατικό Μέτωπο (ΑΕΜ), ενώ παράλληλα συμμετέχω στο Πατριωτικό Αντιδικτατορικό Μέτωπο (ΠΑΜ).  Μετά τη διάσπαση του ΚΚΕ γίνομαι μέλος της παράνομης ΚΕ του ΚΚΕ εσ.   

                Το 1974 διορίζομαι μέλος της Ομοσπονδίας Οικοδόμων για τον εκδημοκρατισμό του συνδικαλιστικού κινήματος. Από το 1975 έως το 1985 εκλέγομαι συνεχώς μέλος της Διοίκησης της Ομοσπονδίας Οικοδόμων. Το 1982 γίνομαι μέλος της Διοίκησης της ΓΣΕΕ για τον εκδημοκρατισμό της.

                Το 1981 προσλαμβάνομαι στο Δήμο Νέας Σμύρνης απ’ όπου και συνταξιοδοτήθηκα τον  Μάιο του 2006.

Το 1986 έγινα Πρόεδρος των εργατών αορίστου χρόνου του Δήμου Νέας Σμύρνης. Βοήθησα αποφασιστικά για την ενοποίηση των δύο Σωματείων των εργαζομένων στο Δήμο, η οποία πραγματοποιήθηκε το 1991, οπότε και εκλέχτηκα Πρόεδρος του ενιαίου συλλόγου εργαζομένων. Το 1994 εκλέχτηκα Αντιπρόεδρος της ΠΟΕ – ΟΤΑ για τρία χρόνια.

                Είμαι μέλος του Συνασπισμού από την  ίδρυσή του.