Παρασκευή 20 Δεκεμβρίου 2013

Συζήτηση για τη Χρυσή Αυγή στα ΑΣΚΙ




"Το φαινόμενο Χρυσή Αυγή: τέσσερις συγγραφείς συνομιλούν με αφορμή τα βιβλία τους", οι Στ. Ζουμπουλάκης, Αφ. Κουκουτσάκη, Ά. Φραγκουδάκη και Δ. Ψαρράς. Θα ακολουθήσει το The Cleaners (2012) του Κ. Γεωργούση για την προεκλογική εκστρατεία της Χρυσής Αυγής, παρουσία του.
[το πρόγραμμα του 3ημέρου]

Η παρέμβασή μου

Κατά τη γνώμη μου το φαινόμενο ΧΑ παραμένει ανοιχτό κεφάλαιο καθώς τίθενται συνεχώς νέα ζητήματα απέναντι στα οποία καλούμαστε να τοποθετηθούμε. Θα καταθέσω, λοιπόν, κάποιες σκέψεις αλλά η πρόθεσή μου είναι μάλλον να ενεργοποιήσω ερωτήματα παρά να διακινδυνεύσω απαντήσεις τις οποίες ομολογώ ότι δεν έχω.
Και θα ξεκινήσω λέγοντας λίγα πράγματα για το βιβλίο μας, τα οποία αφορούν κυρίως την μεθοδολογική μας πρόταση για την προσέγγιση του φαινομένου της ΧΑ. Μια προσέγγιση η οποία πιθανόν βοηθά να συνεχίσουμε μια συζήτηση η οποία έχει μείνει σε εκκρεμότητα, θέτοντας νέα ζητήματα υπό το φως και των πρόσφατων εξελίξεων.

Τετάρτη 18 Δεκεμβρίου 2013

Il Manifesto, 24.10.2013, La criminologa Koukoutsaki: “E’ la rovina dello stato sociale”


L'esperto • Intervista al docente dell'Università Panteion di Atene Afroditi Koukoutsaki
Manifestazione di Alba Dorata


Argiris Panagopoulos, ATENE

«Alba Dorata fun­zio­nava come orga­niz­za­zione cri­mi­nale, carat­tere che ha man­te­nuto anche sotto la veste del par­tito par­la­men­tare, ma ora con la teo­ria degli oppo­sti estre­mi­smi lo Stato torna a pena­liz­zare chi pro­te­sta», sot­to­li­nea Afro­diti Kou­kou­tsaki, pro­fes­sore di Cri­mi­no­lo­gia nell’Università Pan­teion di Atene, e autore insieme a Marios Emma­nui­li­dis del libro «Alba Dorata e stra­te­gie della gestione della crisi» (Ed. Futura).
Alba Dorata è pra­ti­ca­mente sotto pro­cesso, ma secondo i son­daggi rie­sce a trat­te­nere le per­dite… Per­ché tra le altre cose rap­pre­senta l’estrema forma poli­tica di un raz­zi­smo spon­ta­neo, già pre­sente nella società greca carat­te­riz­zata da un ethos puni­tivo e di esclu­sione. Que­sto raz­zi­smo in linea di mas­sima è pro­dotto, sul piano sim­bo­lico e reale, dalla rovina dello Stato sociale e la simul­ta­nea emer­sione del cosid­detto Stato penale. In que­sto senso, la rispo­sta isti­tu­zio­nale di un pro­ce­di­mento giu­di­zia­rio sem­bra troppo “tec­nica” e pro­ba­bil­mente non avrà l’impatto spe­rato sulla popo­la­zione. Può suc­ce­dere anche che il raz­zi­smo spon­ta­neo delle masse venga assor­bito da altre for­ma­zioni poli­ti­che o sociali. È impor­tante anche il timing con cui si è atti­vato il mec­ca­ni­smo penale, dopo tanti anni durante i quali Alba Dorata fun­zio­nava come orga­niz­za­zione cri­mi­nale, pur­troppo doveva esserci l’omicidio di Pavlos Fys­sas per arri­vare all’espulsione dell’ AD, un meccanismo che era pronto da mesi.  

Τρίτη 3 Δεκεμβρίου 2013

Alba Dorata e strategie di gestione della crisi





Millepiani, n. 40, Sabato, 26 Ottobre 2013 Recensioni

Afroditi Koukoutsaki - Marios Emmanuilidis
Prefazione: Dimitris Psarras
2013, Edizioni Futura, Atene (Grecia)
pp. 140, 12,78 euro

Alba Dorata e strategie di gestione della crisi
Economia e crisi della governabilità neoliberale. La funzione strategica del Sistema razzista
Marios Emmanouilidis affronta Alba Dorata come l’estrema forma politica di un processo di fascistizzazione e razzistizzazione della società greca e analizza quelle caratteristiche della modificazione capitalistica che sono legate con la crisi della governabilità neoliberale, che hanno indotto o almeno permesso questo processo. Si tratta di quella mutazione del capitalismo in “capitalism with derivatives” in cui il rischio del capitale, come impegno e distribuzione dei rischi, viene garantito dagli elementi del lavoro e della proprietà della popolazione, dalla sua stessa vita. Si tratta della condizione in cui lo stato non è capace di controllare le circolazioni del capitale deterritorializzato, e poiché queste non si interessano dello stato, lo deviano oppure lo penetrano. Questa deviazione è attraversata dello stato dalla parte del capitale, mette lo stato in crisi, quindi esso ricorre alla popolazione e al suo lavoro per la preservazione della sua esistenza. Ugualmente, per lo stato e il capitale l’unico punto per ancorarsi, per mantenere la propria esistenza sono la vita e il lavoro della popolazione: il punto più debole e, nello stesso tempo, il punto più forte. La continua produzione di punti vuoti di intersezione da parte delle reti di potere (come risultato della crisi continua dell’economia e dello stato), ha provocato il bisogno di un riconfigurazione delle forme di potere con il rafforzamento del potere sovrano (sovereignty). Questo rafforzamento della sovranità statale è collegato a una tendenza di fascistizzazione dello stato e ha reso possible la presenza attiva di Alba Dorata. Quindi, l’apertura di un campo di possibilità per il fenomeno spontaneo fascismo/razzismo e di Alba Dorata non si collega soltanto con i processi di repressione e di dislocamento delle resistenze, ma anche con l’incalzante ricerca di un limite simbolico nella deterritorizzazione del capitale finanziario.

Aφροδίτη Κουκουτσάκη, Η Χρυσή Αυγή δεν προέκυψε ως κεραυνός εν αιθρία





Συνέντευξη στην Πόλυ Κρημνιώτη, Αυγή της Κυριακής, 1/12/2013
 
To φαινόμενο της Χρυσής Αυγής ως αποτύπωμα μέσα στη συνθήκη βαθιάς κρίσης που βιώνει αυτή την περίοδο η ελληνική κοινωνία, εξετάζει το βιβλίο "Χρυσή Αυγή και στρατηγικές διαχείρισης της κρίσης" (εκδ. Futura) του κοινωνιολόγου Μάριου Εμμανουηλίδη και της εγκληματολόγου Αφροδίτης Κουκουτσάκη, επιχειρώντας να θέσει στο τραπέζι του προβληματισμού δημιουργικά ερωτήματα, αντί να καταφύγει σε θέσφατες απαντήσεις.
Με αφετηρία το γεγονός ότι οι κρισιακές συνθήκες λειτούργησαν ως καταλύτης, ακόμα και ως απενοχοποιητικός παράγοντας στην ανάδυση και τη γιγάντωση της Χρυσής Αυγής, οι δύο συγγραφείς παρακάμπτουν τη συγκυρία και στρέφουν την προσοχή τους στη συνθήκη που κατέστησε δυνατή τη δράση και την απήχηση που δείχνει να έχει στην ελληνική κοινωνία.
Επιχειρώντας να αναδείξουμε τους προβληματισμούς που καταθέτουν στο βιβλίο τους οι δύο συγγραφείς, μιλήσαμε με την Αφροδίτη Κουκουτσάκη, η οποία εξηγεί γιατί στην παρούσα συγκυρία δεν βοηθάνε οι αξιωματικές διαπιστώσεις, οι ετοιμοπαράδοτες απαντήσεις και κυρίως ο εφησυχασμός της κοινωνίας.