Παρασκευή 26 Νοεμβρίου 2010

Η Iara Lee στην Ελλάδα για την προβολή της ταινίας της «Cultures of Resistance»στα πλαίσια εκδηλώσεων αλληλεγγύης στην Παλαιστινιακή Αντίσταση

H γνωστή σκηνοθέτης, συγγραφέας και ακτιβίστρια Iara Lee έρχεται να συμμετάσχει στις πρώτες προβολές της ταινίας της και να συζητήσει γι' αυτήν, για τα κινήματα αντίστασης σε όλο τον κόσμο, αλλά και για τη συγκλονιστική εμπειρία της στο Mavi Marmara:

στην προβολή της Αθήνας, ΣΗΜΕΡΑ: ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 26 Νοεμβρίου, ώρα 20:00, στο Πάντειο, αμφιθέατρο Σάκης Καράγιωργας २

και στη Χαλκίδα, τη Δευτέρα 29 /11, ώρα 19:00, στη συνεδριακή αίθουσα της ΔΗΚΕΧ.

Οι προβολές, καθώς και η πρόσκληση στη σκηνοθέτη εντάσσονται στο πλαίσιο σειράς εκδηλώσεων που οργανώνει η ΔΙΚΤΥΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ (που δημιουργήθηκε από τη συνέλευση της Πρωτοβουλίας «Ενα Καράβι για τη Γάζα»), σε συνεργασία με τον παλαιστινιακό σύλλογο AL-AWDA (το δικαίωμα της επιστροφής των Παλαιστινίων προσφύγων στις εστίες τους).

Περισσότερα...

Η Iara Lee είναι εκείνη που κατάφερε να διασώσει, παρά τους συνεχείς ελέγχους, κινηματογραφικό υλικό διάρκειας μιας ώρας, από τη σφαγή στο Mavi Marmara, το πλοίο που δέχτηκε την πολύνεκρη επίθεση του ισραηλινού πολεμικού ναυτικού ενώ έπλεε σε διεθνή ύδατα μαζί με τα άλλα πλοία του Στόλου της Ελευθερίας, με στόχο να σπάσουν τον αποκλεισμό της Γάζας. Το υλικό αυτό, που αποκαλύπτει όλη τη θηριωδία του ισραηλινού στρατού, έχει ήδη κατατεθεί στην επιτροπή του ΟΗΕ που ερευνά τη σφαγή, ενώ θα αποτελέσει τη βάση για την επόμενη ταινία της Lee.

H σκηνοθέτης με Βραζιλιάνικες-Κορεάτικες ρίζες που ζει στις ΗΠΑ έχει βραβευτεί σε πολλά διεθνή φεστιβάλ και υπήρξε επί σειρά ετών καλλιτεχνική διευθύντρια του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Sao Paulo. Είναι η δημιουργός των ταινιών Synthetic Pleasures, Modulations, Architectura, Beneath the Borqa…

Το Cultures of Resistance είναι ένα εθνογραφικό ντοκιμαντέρ, που ανιχνεύει πώς η τέχνη και η δημιουργικότητα μπορούν να αποτελέσουν πολεμοφόδια στον αγώνα για ειρήνη και δικαιοσύνη. Είναι η ιστορία ανθρώπων που συνάντησε η Lee ταξειδεύοντας ανά τις 5 ηπείρους, που όλοι τους έταξαν τη ζωή τους στην αλλαγή αυτού του κόσμου.

Από το Ιράν, όπου το γκράφιτι και η ραπ έγιναν εργαλεία πάλης ενάντια στην κυβερνητική καταπίεση, στη Μπούρμα, όπου οι μοναχοί ακολουθώντας την παράδοση του Γκάντι επιβάλλονται σε μια δικτατορία, ως τη Βραζιλία, όπου οι μουσικοί προσεγγίζουν τα παιδιά των καταυλισμών και μετατρέπουν τα όπλα σε κιθάρες, και τέλος στα στρατόπεδα Παλαιστίνιων προσφύγων στο Λίβανο όπου η φωτογραφία, η μουσική και ο κινηματογράφος έχουν δώσει φωνή σε όσους σπάνια ακούγονται.

Εμφανίζονται: Δεξιοτέχνες της Καποέιρα από τη Βραζιλία, εκπρόσωποι του γυναικείου κινήματος της Ρουάντα, Ισραηλινοί αντιφρονούντες, καλλιτέχνες hip -hop από την Παλαιστίνη και πολλοί άλλοι...

Το trailer της ταινίας:

http://www.youtube.com/watch?v=nptGxlSFxY4&feature=player_embedded

Θα ακολουθήσουν προβολές σε Θεσσαλονίκη και άλλες πόλεις।

Οι εκδηλώσεις συνεχίζονται και την επόμενη εβδομάδα με συζήτηση για τον αγώνα των Παλαιστίνιων Πολιτικών Κρατούμενων, την Παρασκευή, 3 Δεκεμβρίου, στο Πολυτεχνείο (κτίριο Γκίνη), ώρα 20:00। Κεντρικός ομιλητής θα είναι ο Muath Abu Al Qumssan που θα έρθει από το στρατόπεδο προσφύγων της Τζαμπάλιγια, στη Λωρίδα της Γάζας। Μετά τη συζήτηση θα ακολουθήσει συναυλία με τον Ναμπίλ Αλ Σάεγ σε παλαιστινιακά και αραβικά τραγούδια και τα «Ματζαφλάρια» σε ελληνικά.

πληροφορίες:

http://www.palestineresist.gr/

Δευτέρα 22 Νοεμβρίου 2010

είμαι τυφλά στρατευμένη δήθεν...

Δέχτηκα το πρωί ένα τηλεφώνημα από την γραμματεία του προέδρου  του Δρομοκαϊτειου, όπου μου ζητήθηκε να δώσω έναν αριθμό φαξ για να μου σταλεί ένα έγγραφο. Το έγγραφο είναι αυτό που εικονίζεται, δηλαδή το κείμενο "Να μπει φρένο στις αυταρχικές και σκοταδιστικές πρακτικές του του προέδρου του ΔΣ του Δρομοκαϊτειου, στο οποίο υπήρχε και η δική μου υπογραφή
http://crimevssocialcontrol.blogspot.com/2010/11/blog-post_19.html, υποθέτω δε ότι έλαβαν το ίδιο φαξ όλοι όσοι το υπέγραψαν

Στο περιθώριο της πρώτης σελίδας, όπως φαίνεται στην εικόνα, υπάρχει χειρόγραφα το εξής: "ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΑΝΑΙΣΧΥΝΤΟΝ ΚΑΙ ΔΕΙΛΟΝ ΑΝΩΝΥΜΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΕΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΤΥΦΛΑ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΟΥΣ ΔΗΘΕΝ ΥΠΟΓΡΑΦΟΝΤΕΣ ΩΣ ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΚΟ, ΘΡΑΣΥ, ΕΠΑΙΣΧΥΝΤΟ ΚΑΙ ΒΛΑΚΩΔΕΣ"

Εάν δεν πρόκειται για κακόγουστο αστείο και προέρχεται όντως από άνθρωπο που παίρνει αποφάσεις για την υγεία, τα δικαιώματα, την ζωή εντέλει των έγκλειστων στο Δρομοκαϊτειο, φοβάμαι ότι τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά...

Στην Στέλλα Γαλιανού και στην Δώρα Κουτσανέλλου επιβλήθηκε από το ΔΣ του Δρομοκαιτείου ποινή με στέρηση μισθού 25 ημερών για την δημοσίευση των συνθηκών στο ψυχιατρείο που είχαν κάνει, με αφορμή την οποία γράφτηκε η ανοικτή επιστολή που προκάλεσε την παραπάνω αντίδραση.

34ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΑΔΕΔΥ
                                                                                                                        3/12/2010
ΨΗΦΙΣΜΑ
( Ψηφίστηκε ομόφωνα)
                               

Σε μια εποχή που οι κοινωνικές δαπάνες συνθλίβονται στις μυλόπετρες του Μνημονίου και ο υπουργός Υγείας απαιτεί ακόμα πιο δραστική μείωση των κονδυλίων και μέτρα ιδιωτικοποίησης  των Δημόσιων Νοσοκομείων καταβαραθρώνοντας το επίπεδο παροχής υπηρεσιών  δημόσιας και δωρεάν υγείας  κάποιοι Διοικητές Δημόσιων Νοσοκομείων  αντιμετωπίζουν με άκρατο αυταρχισμό τους εργαζόμενους που αντιστέκονται  σ’ αυτή την πολιτική.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα το Δρομοκαΐτειο  Ψυχιατρείο όπου ο Διοικητής του Ν. Τσικής εφαρμόζει μια πολιτική συστηματικών διώξεων και καταστολής με αποκορύφωμα τη στέρηση μισθού  25 ημερών σε βάρος  δυο εργαζομένων,  της Δώρας Κουτσανέλου και της Στέλλας Γαλιανού ψυχολόγων επειδή στήριξαν τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων στο κυλικείο ασθενών ενάντια στις άγριες περικοπές των αμοιβών τους (από 400 σε 176 ευρώ) και κατήγγειλαν δημόσια τα κακώς κείμενα στο Δρομοκαΐτειο όπου διαμορφώνονται  συνθήκες Ψυχιατρικού Μεσαίωνα.
Το 34ο συνέδριο της ΑΔΕΔΥ καταγγέλλει τέτοια φαινόμενα αυταρχισμού και αυθαιρεσίας και απαιτεί τη παύση των διώξεων και την άμεση ανάκληση της απαράδεκτης απόφασης στέρησης μισθού εργαζομένων και μάλιστα σε μια εποχή λιτότητας. Θεωρεί απαράδεκτο να βρίσκονται επικεφαλής μεγάλων ψυχιατρείων διοικητές που εφαρμόζουν τέτοιες πολιτικές «ψυχιατρικής αντιμεταρρύθμισης».
Τέτοιοι διώκτες διοικητές βλάπτουν σοβαρά τη Ψυχική Υγεία και πρέπει να απομακρυνθούν.

Παρασκευή 19 Νοεμβρίου 2010

ανοικτή επιστολή προς τον Υπουργό Πρόνοιας και Κοινωνικής Αλληεγγύης: Δρομοκαϊτειο και πάλι


                                           ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΥΓΕΙΑΣ
& ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

Να μπει φρένο στις αυταρχικές και σκοταδιστικές πρακτικές
του προέδρου του ΔΣ του Δρομοκαϊτείου

Το τελευταίο διάστημα γινόμαστε μάρτυρες μιας διαδικασίας και πρακτικών στο χώρο της ψυχικής υγείας που ‘τρομάζουν’ όχι μόνο γιατί έρχονται από ένα ‘μακρινό παρελθόν’, αλλά και γιατί αυτό το παρελθόν σηματοδοτεί και προβάλλεται ως το άμεσο μέλλον που μας περιμένει.
Πρόκειται για τα τεκταινόμενα στο Δρομοκαίτειο, όπου παρατηρούμε την επάνοδο του θεσμού του πατέρα-αφέντη, απόλυτου άρχοντα του ιδρύματος, που πρωτοεμφανίστηκε μαζί με την δημιουργία των ψυχιατρικών ασύλων από τις αρχές του 19ου αιώνα, μια πατριαρχική εξουσία, με απόλυτη κυριαρχία πάνω στις ζωές των, χωρίς κανένα δικαίωμα, εγκλείστων, καθώς και πάνω στις τύχες των φυλάκων τους.
Με τον ίδιο τρόπο, στο σημερινό Δρομοκαίτειο, εν είδει αυστηρού δασκάλου με τη βίτσα στο χέρι, που δεν μπορεί να λειτουργήσει χωρίς τις προτεταμένες ανοιχτές παλάμες των μαθητών για να υποστούν την ημερήσια τιμωρία τους και αντλώντας από την κληρονομιά των ‘πειθαρχικών πρακτικών’ της εποχής που ιδρύθηκε το Δρομοκαίτειο, ο τωρινός διαχειριστής του, ο κ. Ν. Τσικής, εκπρόσωπος της ομάδας που διαχειρίζεται το κακόφημο, πλέον, ‘κληροδότημα’, δεν περνάει μέρα που να μην λειτουργεί εκφοβιστικά και αυθαίρετα, έξω από τα όποια θεσμικά όργανα, μετακινώντας τιμωρητικά όποιον αντιτάσσεται στις άθλιες και εξοντωτικές πρακτικές και λογικές τις οποίες εισάγει στο ψυχιατρικό αυτό άσυλο.
Γιατί δεν πρόκειται μόνο για τις δύο ψυχολόγους που αντέδρασαν, με επιστημονικό λόγο, τεκμηριωμένα και δημόσια, στην  ιδρυματική σκλήρυνση, ασφυξία και παλινδρόμηση, στην οποία σπρώχνει το Δρομοκαίτειο ο κ. Τσικής, αλλά και για νοσηλεύτρια, που υπέστη εκδικητική και απαξιωτική γι΄ αυτήν μετακίνηση, επειδή αντέδρασε, και αυτή δημόσια, για το αυταρχικό καθεστώς του ‘προέδρου’ και για πλήθος άλλων λειτουργών (γιατρών, νοσηλευτών κλπ) που μετακινούνται ερήμην της όποιας θεσμικής διαδικασίας και εισήγησης - πρακτικές που έχουν, πέραν όλων των άλλων, και συνέπειες πάνω στις θεραπευτικές σχέσεις που αυτοί οι λειτουργοί έχουν με τους ασθενείς τους, οι οποίες διακόπτονται εν μια νυκτί.
Ποια είναι τα κρίσιμα ζητήματα για την αποκάλυψη των οποίων διώκονται οι λειτουργοί με πειθαρχικές και ποινικές διαδικασίες;
1. Ο κ. Τσικής και η περί αυτόν ομάδα, θέλει να σπρώξει στην οριστική χρονιοποίηση και ιδρυματοποίηση (‘στον ψυχικό θάνατο’ το λέγαμε παλιά), ‘στις πίσω πτέρυγες’ του ασύλου, απροσδιόριστο αριθμό ασθενών από αυτούς που κατά καιρούς νοσηλεύονται στις μονάδες ‘οξέων’. Αντί για μια πολιτική ‘προς την κοινότητα’, με την ίδρυση δικτύου κοινοτικών υπηρεσιών και πιθανώς και μερικών εξωνοσοκομειακών στεγαστικών δομών (τομέας που οι διαχειριστές του ‘κληροδοτήματος’ εμπόδισαν τα προηγούμενα χρόνια διαφυλάσσοντας ως ‘κόρη οφθαλμού’ τις νοσοκομειακές κλίνες του ασύλου), ο κ. Τσικής θέλει να αυξήσει τις εισπράξεις από νοσήλια για τον προϋπολογισμό του ψυχιατρείου, μέσα από την ψυχική και κοινωνική εξόντωση των ασθενών, με το κλείσιμό τους σε πτέρυγες χρονίων.
Και με ομόφωνη, δυστυχώς, απόφαση του ΔΣ του Δρομοκαϊτείου, αυτοί οι ασθενείς, των οποίων η παραμονή στα τμήματα ‘οξέων’ παρατείνεται για ποικίλους λόγους, δημιουργώντας προβλήματα διάθεσης κλινών για την εφημερία, θα μπορούν να μετακινηθούν σε πτέρυγα χρονίων, κατά σειράν, στη βάση ονομαστικού καταλόγου, ακόμα  και μέσα στη νύκτα, τελείως απροειδοποίητα, αν προκύψει πρόβλημα κλίνης στην διάρκεια της ανοιχτής εφημερίας.
Ανάμεσα στα 1960-80, με τον ίδιο τρόπο, το Δρομοκαϊτειο (όπως και το Δαφνί) έστελνε, μέσω του γειτονικού Σκαραμαγκά, εκατοντάδες, κάθε φορά, ασθενείς, τους ‘αζήτητους’, χωρίς ούτε καν μια προηγούμενη ενημέρωση, στη Λέρο.
Είναι άραγε σε θέση να καταλάβουν οι σημερινοί διαχειριστές του ‘κληροδοτήματος’
(αλλά, προφανώς, όχι μόνο αυτοί) ότι η ‘Λέρος’ δεν ήταν ποτέ απλώς ‘τόπος’, αλλά ‘τρόπος’ άσκησης της ψυχιατρικής, των συνδεδεμένων με την αυτήν πολιτικών ψυχικής υγείας, καθώς και των μεθόδων των εντεταλμένων, στη βάση αυτών των πολιτικών, διαχειριστών των ασύλων;
2. Με αυτές τις λογικές και αυτή την κουλτούρα, η Διοίκηση του ‘κληροδοτήματος’, με την πρόθυμη συνεργασία των διορισμένων, σ΄ αυτήν, μελών από το Υπουργείο, αναπαράγει, σε κάθε βήμα, πρακτικές απαξίωσης των ψυχικά πασχόντων ατόμων, καταστρατήγησης των δικαιωμάτων τους και της ίδιας της ανθρώπινής τους υπόστασης ως κοινωνικών υποκειμένων.
Κατά τον κ. Τσική «μισθοδοσία νοσηλευομένων δεν είναι νοητή και ΔΕΝ υπάρχει και, όπως είναι ευνόητο, θα ήταν αδιανόητο να υπάρχει». Και μόνη αυτή η δήλωσή του φτάνει για να αναδειχτούν οι ευθύνες αυτών από το Υπουργείο Υγείας που τον περιθάλπουν και τον στηρίζουν.
Εδώ και 25 χρόνια ο αγώνας για την κατάργηση της ‘μαύρης εργασίας’ των ασύλων (υπό το πρόσχημα και τη μορφή της ‘εργοθεραπείας’) και η αναγνώριση και θεσμοθέτηση του δικαιώματος των ψυχικά πασχόντων να εργάζονται και να αμείβονται κανονικά, η αναγνώριση δηλαδή, σ΄ αυτούς του ‘status του εργαζόμενου με πλήρη δικαιώματα’, αποτέλεσε μια από τις θεμελιακές παραμέτρους της ‘ψυχιατρικής μεταρρύθμισης’ (στο βαθμό που αυτή σήμαινε ρήξη με το παρελθόν και όχι εξωραϊσμένη αναπαραγωγή του). Αυτό αποτέλεσε  τον κατευθυντήριο άξονα και την καταστατική αρχή των διαφόρου τύπου κοινωνικών συνεταιρισμών, από τις διάφορες άτυπες μορφές τους, όπως οι Θεραπευτικές Συνεταιριστικές Μονάδες του Δρομοκαιτείου, μέχρι την δημιουργία των ΚΟΙΣΠΕ, όπου, νομοθετικά τουλάχιστον, κατοχυρώνονται δικαιώματα. Δεν είναι τυχαίο ότι μόνο στο Δρομοκαίτειο, παρόλο που υπήρχαν οικονομικές δυνατότητες και σχετικές υποδείξεις από τα Ελεγκτικά Οργανα του Υπουργείου, δεν ιδρύθηκε ποτέ ΚΟΙΣΠΕ.  Και είναι εδώ που σε πολλές εργασιακές δομές υπάρχουν σημαντικές εισπράξεις που τροφοδοτούν λογαριασμό ‘αποθεματικού’ του ψυχιατρείου, ενώ οι εργαζόμενοι ‘ασθενείς’ δουλεύουν με κανονικό ωράριο, σε βάρδιες, ακόμα και τις αργίες (και οι οποίοι δεν είναι, συνήθως, ‘νοσηλευόμενοι’, αλλά διαμένουν σε εξωνοσοκομειακές στεγαστικές δομές ή και στο σπίτι τους).
Αυτή η απολύτως κανονική εργασία αμείβεται από τον κ. Τσική με το λεγόμενο ‘θεραπευτικό κίνητρο’, ένα μικρό ποσό που έχει θεσμοθετηθεί (όπως ρητά αναφέρεται στη σχετική νομοθεσία) ως ενισχυτικό της κίνησης του ατόμου προς την αυτόνομη διαβίωση. Δίδεται (ή, θα έπρεπε να δίδεται) σε όλους όσους μπαίνουν σε διαδικασία κοινωνικής επανένταξης, είτε εργάζονται, είτε όχι.
Βέβαια ο κ. Τσικής δεν είναι ο πρώτος που παράνομα το χρησιμοποιεί ως αμοιβή για την προσφερόμενη εργασία στις εν λόγω εργασιακές δομές. Το Υπουργείο Υγείας, εδώ και πολλά χρόνια, κάνει ‘τα στραβά μάτια’ στην εκτεταμένη χρήση του ως αμοιβή για εργασία λόγω της κατάρρευσης της αποδοτικότητας των δραστηριοτήτων και της εγκατάλειψης στην τύχη τους των διαφόρων ειδών κοινωνικών συνεταιρισμών. Σημείο και αυτό της διαρκώς επιταχυνόμενης χρεοκοπίας της επιχείρησης ‘Ψυχαργώς’.
Θεωρούμε ότι ο κ. Τσικής δεν είναι απλώς, μια ειδική περίπτωση, δεν είναι μια
εξαίρεση (αν και δεν θεωρούμε τυχαίο ότι το Δρομοκαίτειο έχει επανειλημμένα βρεθεί στα φώτα μιας μελανής δημοσιότητας τα τελευταία χρόνια, από τις εκπομπές του ΒΒC μέχρι τα πρόσφατα δημοσιεύματα).
Αποτελεί μια κραυγαλέα απεικόνιση του άμεσου μέλλοντος στο οποίο οδηγείται το σύστημα υπηρεσιών ψυχικής υγείας σ΄ αυτή τη χώρα, στην εποχή του ‘μνημονίου’ ΕΕ/ΔΝΤ. Παρόμοιες καταστάσεις, με διαφορετικές μορφές, αλλά με αντίστοιχα περιεχόμενα, παράγονται και αναβλύζουν παντού.
Σε κάθε περίπτωση, δεν μπορεί και δεν πρέπει με κανένα τρόπο να εξακολουθήσει να γίνεται ανεκτή η διαχείριση της λειτουργίας ενός ιδρύματος (ενταγμένου στο ΕΣΥ και του οποίου η όλη λειτουργία του στηρίζεται και χρηματοδοτείται από τον κρατικό προϋπολογισμό), που υποτίθεται ότι αποσκοπεί στην θεραπευτική φροντίδα των περιθαλπόμενων απ΄ αυτό, μ΄ αυτόν τον κραυγαλέα αυταρχικό τρόπο.
Καλούμε τον Υπουργό Υγείας να παρέμβει άμεσα για ν΄ αλλάξει αυτό τα απαράδεκτο καθεστώς της ασυδοσίας των διαχειριστών του ‘κληροδοτήματος’, να πάψει το Δρομοκαίτειο να διοικείται στη βάση της ‘ενός ανδρός αρχής’, να παύσουν  οι διώξεις κατά όσων εκφράζουν δημόσια την όποια προσωπική τους γνώμη και κριτική, να στηριχτούν τα δικαιώματα των ασθενών, η κανονική εργασιακή τους αμοιβή και η ελεύθερη έκφραση και οργάνωσή τους και ν΄ αντιστραφεί το κλίμα και οι πρακτικές της παλινδρόμησης, στην κατεύθυνση μιας ουσιαστικής ψυχιατρικής μεταρρύθμισης.
17/11/2010
Υπογράφουν:

Γιαννουλόπουλος Γιώργος, εκπρόσωπος της Επιτροπής (πρώην) χρηστών και επιζώντων      της Ψυχιατρικής
Ζαφειρίδης Φοίβος, αναπληρωτής καθηγητής, τμήμα Ψυχολογίας ΑΠΘ
Κοκκινάκος  Γιώργος, Δ/ντής ψυχίατρος, ΚΨΥ Χανίων
Κουκουτσάκη Αφροδίτη, επίκουρη καθηγήτρια, τμήμα Κοινωνικής Ανθρωπολογίας,, Πάντειο
Μάτσα Κατερίνα, Δ/ντρια ψυχίατρος, 18 Ανω
Μεγαλοοικονόμου Θεόδωρος, Δ/ντής ψυχίατρος ΨΝΑ/ΚΨΥ Αγίων Αναργύρων
Μπαϊρακτάρης Κωνσταντίνος, αναπληρωτής καθηγητής, τμήμα Ψυχολογίας ΑΠΘ
Στυλιανίδης Στέλιος, αναπληρωτής καθηγητής Κοινωνικής Ψυχιατρικής, Πάντειο, εθνικός εκπρόσωπος στον ΠΟΥ, αντιπρόεδρος WAPR
Τσαλίκογλου Φωτεινή, καθηγήτρια τμήματος Ψυχολογίας, Πάντειο
Φαφαλιού Μαρία, συγγραφέας, κοινωνική ψυχολόγος

ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ :
-ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ. ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΙΣΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΦΥΛΩΝ. ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΕΥΡΩΠΑΙΚΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΤΑΜΕΙΟΥ (ΕΚΤ), ΤΜΗΜΑ ΓΙΑ ΕΛΛΑΔΑ 
-Δ/ΝΣΗ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ  ΥΚΚΑ
-ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ/ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ/ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΔΡΟΜΟΚΑΙΤΕΙΟΥ
ΕΙΝΑΠ/ΟΕΝΓΕ, ΠΑΣΥΝΟ, ΠΟΕΔΗΝ
-Ε.Ψ.Ε
-ΕΛ.Ψ.Ε, Σ.Ε.Ψ, Π.Ψ.Σ, ΠΕΝΟΨΥ
-ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ (ΠΡΩΗΝ) ΧΡΗΣΤΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΖΩΝΤΩΝ ΤΗΣ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗΣ, ENUSP
-ΠΟΣΟΨΥ
-WAPR
-Π.Ο.Υ (Ευρωπαϊκό τμήμα)
-INTERNATIONAL MENTAL HEALTH NETWORK
-ΜΜΕ (ελληνικά και διεθνή)

Τετάρτη 10 Νοεμβρίου 2010

μάθημα

περπατώντας βρέθηκα μπροστά σ' ένα πεινασμένο αρχαίο ναό που στη γωνιά του φώλιαζε ένα ξένοιαστο σπουργίτι και μια καταγάλανη θάλασσα
[του Μιχάλη Μιχαλάκου για να δείξει στη δασκάλα ότι κατάλαβε πώς χρησιμοποιούνται οι έννοιες]

Τετάρτη 3 Νοεμβρίου 2010

Sakineh Mohammadi Ashtiani - επείγουσα κλήση

Ως προς προηγούμενες πληροφορίες και σχετικούς συνδέσμους δείτε την ανάρτηση: Sakineh Mohammadi Ashtiani
Τελευταία ενημέρωση και επείγουσα κλήση για δράση από το avaaz.org:
Dear Friends,
Tomorrow, Iran could execute Sakineh Ashtiani.
Our global outcry stopped her unjust stoning sentence in July. Now we have 24 hours to save her life.
Iran's allies and key UN powers are our best hope -- they could persuade Iran of the serious political cost of this high-profile killing. Click here to send them an urgent call to action and send this to everyone -- it only takes three minutes and we are her last chance:
http://www.avaaz.org/en/24h_to_save_sakineh/97.php?cl_tta_sign=185eb4681b8f6e4327cbfa5531050a00
Sakineh's adultery case is a tragic sham stacked with human rights violations. First, she was to be stoned to death. But the Iranian government had to revoke the sentence after her children generated a tremendous outcry against the farcical trial -- she could not speak the language used in court, and the alleged incidents of adultery took place after her husband's death.
Then her lawyer was forced into exile, and the prosecution conjured up a new trumped-up charge for which she would be executed -- the murder of her husband. Despite this being double jeoprady, as she is already serving time for alleged complicity in this crime, Sakineh was tortured and paraded on national television to 'confess', and was found guilty. The regime has now arrested two German journalists, her lawyer and her son, who has bravely led the international campaign to save his mother. All remain in prison and Sakineh's son and lawyer have been also tortured and have no access to lawyers.
Now Iranian human rights activists state an order has just been issued from Tehran to implement her killing immediately, she is on the list and tomorrow is execution day.
Persistent campaigning led Iran to drop Sakineh's stoning sentence and captured the attention of leaders in countries with influence on Iran, like Turkey and Brazil. Now let's urgently raise our voices to stop her killing and inhumane treatment and free her, her lawyer, her son and the jailed German journalists.
http://www.avaaz.org/en/24h_to_save_sakineh/97.php?cl_tta_sign=185eb4681b8f6e4327cbfa5531050a00
A massive public outcry has the moral authority to stop heinous crimes. Let's use these 24 hours to send a clear message -- the world is watching and we all stand together today to save Sakineh's life and against injustice everywhere.
With hope and determination,
Alice, Stephanie, Pascal, Giulia, Benjamin and the whole of the Avaaz team
Sources:
The Islamic regime of Iran plans to execute Sakineh Mohammadi Ashtiani immediately
http://stopstonningnow.com/wpress/4194
Sakineh hanging imminent
http://www.theaustralian.com.au/news/world/fears-that-alleged-adulterers-execution-by-hanging-is-imminent/story-e6frg6so-1225946610965
Iranian woman could be stoned Wednesday
http://www.google.com/hostednews/afp/article/ALeqM5hipKgm5UqJOxciOi1f07BwbfRgFg?docId=CNG.6ef6de7af5f33847d19e690e61087c73.811
Sakineh Mohammadi Ashtiani: A life in the Balance (Amnesty International)
http://www.amnesty.org/en/library/asset/MDE13/089/2010/en/589bd56b-49ac-4028-8dc6-abd903ac9bac/mde130892010en.pdf

Δευτέρα 1 Νοεμβρίου 2010

υπηρεσίες ψυχικής υγείας: αυτό το πηγάδι δεν έχει πάτο...


ΤΗΝ ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΗ ΤΗΣ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΚΗΡΥΣΣΕΙ
Ο ΥΠΟΔΙΟΙΚΗΤΗΣ ΤΗΣ 2ης ΥΠΕ

από την Πανελλαδική Συσπείρωση για την Ψυχιατρική Μεταρρύθμιση
Στην περίπτωση που διαβάζοντας κανείς την πρόσφατη πληθώρα ειδήσεων για την κατάρρευση των υπηρεσιών ψυχικής υγείας (τα «νέα» από το Νταού Πεντέλης, το Δρομοκαίτειο, το ΨΝΑ, την αδιέξοδη πορεία των ΚΟΙΣΠΕ κοκ), αναρωτιόταν αν, απλώς, το πράγμα έχει αφεθεί στην ‘τύχη του’, αν, δηλαδή, δεν υπάρχει, για μιαν ακόμη φορά, «πολιτική ψυχικής υγείας», ήρθαν οι δηλώσεις του υποδιοικητή της 2ης ΥΠΕ κ. Σ. Ζώτου, στο «12ο Πανελλήνιο Συνέδριο Management Υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας και Κοινωνικής Φροντίδας» (στην Σκαφιδιά Ηλείας, 22-25/10/2010) για να μας κάνουν σαφές ότι τίποτα σήμερα δεν γίνεται στην ‘τύχη’, ότι το μακρύ χέρι της τρόικας (ΕΕ/ΔΝΤ/ΕΚΤ) υπάρχει και λειτουργεί ήδη, όχι μόνο, δια του κ. Λοβέρδου, στο χώρο της Υγείας γενικά, αλλά και στην Ψυχική Υγεία ειδικότερα. 
Σημειωτέον ότι στην 2η ΥΠΕ υπάγονται τα δύο ψυχιατρεία (Δαφνί, Δρομοκαίτειο), το Γενικό Κρατικό Νικαίας, το Αττικό, το Θριάσιο κλπ.
Είπε, λοιπόν, ο κ. Ζώτος στο εν λόγω Συνέδριο, στην διάρκεια της συζήτησης που ακολούθησε μια συνεδρίαση με θέμα «Οργάνωση και Διοίκηση Υπηρεσιών Υγείας-2» (και οι τοποθετήσεις του επιβεβαιώθηκαν από πλείονες του ενός συμμετέχοντες στο συνέδριο, με τα ίδια ακριβώς λόγια και με την ίδια εμβρόντητη αντίδραση):
Πρώτον, ότι δεν μπορεί και δεν πρόκειται να εφαρμοστεί η Τομεοποίηση των υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας γιατί τα γενικά νοσοκομεία του νομού Αττικής είναι μαζεμένα στο κέντρο και η θέση τους δεν προσφέρεται για το σκοπό αυτό. (Ουδέν σχόλιο, μιλάει από μόνο του).
Δεύτερον, ότι δεν χρειαζόμαστε ψυχιατρικές κλινικές στα γενικά νοσοκομεία, αλλά ψυχογηριατρικές κλινικές. (Αυτό για όσους απορούσαν, ή θύμωναν, γιατί οι διοικητές των νοσοκομείων δεν υπέβαλλαν προτάσεις και δημιουργία ψυχιατρικών κλινικών μέσω του ΕΣΠΑ).
Τρίτον, ότι ο λόγος που διακόπηκε η χρηματοδότηση από τα κοινοτικά προγράμματα για την Ψυχική Υγεία είναι επειδή είχαν γίνει υπερβολικά πολλές δομές. Ιδιαίτερη αναφορά έγινε στο Δαφνί που, όπως είπε, πληρώνει για νοίκια 500.000 ευρώ το μήνα. (Αυτή η δήλωση ταιριάζει πολύ με το κλίμα και τις κινήσεις στο ΨΝΑ για συγχωνεύσεις/κλείσιμο δομών κλπ).
Τέταρτον, ότι το πρόβλημά μας δεν τόσο η έλλειψη νοσηλευτικού προσωπικού, αλλά διοικητικού!!! (Για όποιον γνωρίζει και «ζει» την καθημερινή λειτουργία των δημόσιων ψυχιατρικών μονάδων στα όρια του «προσωπικού ασφαλείας», δεν μπορεί παρά να τρομάζει από αυτό που συνεπάγονται τέτοιες δηλώσεις…).
Πέμπτον, ότι έχει μπλοκάρει οριστικά την αγορά του κτιρίου για το ΚΨΥ Αγίων Αναργύρων, στέλνοντας το φάκελο στο Σώμα Επιθεωρητών Υγείας. (Θα έχει ενδιαφέρον το πώς θα μεθοδευτεί και με ποιες δικαιολογίες η ματαίωση της αγοράς και η ουσιαστική υπονόμευση της λειτουργίας ενός ΚΨΥ, που η ίδρυσή του αποφασίστηκε το 1988 και η λειτουργία του ξεκίνησε, ‘με πρωτοβουλία από τα κάτω’, στα τέλη του 2006, σ΄ ένα μικρό κτίριο ως προσωρινή του στέγαση).
Εκτον, ότι ήδη βρήκε (ποιός; ο ίδιος;) ένα μεγάλο κτίριο στους Αγίους Αναργύρους, όπου θα λειτουργήσει Κέντρο Υγείας αστικού τύπου και όπου θα στεγαστεί και το ΚΨΥ Αγίων Αναργύρων. (Δηλαδή, η ‘πολιτική Τροχάνη’, όχι για λειτουργική διασύνδεση Υγείας – Ψυχικής Υγείας, αλλά για συρρίκνωση, σύνθλιψη και διάλυση των δομών και των υπηρεσιών της μιας μέσα στην άλλη). Για το γελοίον του πράγματος να υπενθυμίσουμε ότι, λίγους μήνες πριν, εστάλησαν έγραφα από το Υπουργείο Υγείας προς τα νοσοκομεία και τα ψυχιατρεία όπου ανακοινώνεται σχεδιασμός για ίδρυση δεκάδων ΚΨΥ με κλίνες νοσηλείας εντός αυτών…Όλα αυτά
μέσα στα Κέντρα Υγείας αστικού τύπου;
Περαιτέρω σχόλια περιττεύουν. Δεν πρόκειται απλώς για την ασχετοσύνη που βασίλευε παλιά, συνδυασμένη με ‘ολίγη’ προσπάθεια για απορρόφηση κοινοτικών κονδυλίων για δομές και υπηρεσίες χωρίς αύριο και ερήμην ενός ουσιαστικού μετασχηματισμού του συστήματος υπηρεσιών ψυχικής υγείας. Τώρα έχουμε να κάνουμε με κανονικούς εντολοδόχους, διαχειριστές του «μνημονίου», υπαλλήλους της τρόικας παντού…

1/11/2010                                                                                             Από Psyspirosi.gr